Kaj boš, kaj boš za mano hodil,
srebrne rink’ce nosil!
Mar bi bil te rink’ce doli d’jal,
pa bi doma ostal.
Kaj boš, kaj boš za mano hodil,
pa biksane škornjice nosil!
Mar bi bil še škornjice doli d’jal,
pa bi doma ostal.
Kaj boš, kaj boš za mano hodil,
pa klobuček postrani nosil!
Mar bi bil klobuček doli d’jal,
pa bi doma ostal.
Okol’, okol’ sem se zasukal,
korajžno sem zaukal:
»Bog te, bog te obvar’ stotavžentkrat,
pri teb’ sem zadnjikrat.«
